Complimentendag hebben we zojuist gehad en ergens in april vieren we rokjesdag. Maar 5 maart 2016 gaat de boeken in als medaillesdag. Althans, voor E1. Want drie weken na de huldiging van E1 als kersverse kampioenen in de E-jeugd 2e klasse poule A1, zijn vandaag de welverdiende medailles uitgereikt aan spelers en coaches.
Medailles, huldiging, snoepzakjes, kampioenschap… alles is binnen en een feit. Desalniettemin had E1 vandaag nog een wedstrijd te gaan en ook volgende week moeten ze nog aan de bak. Twee keer tegen KVS/Maritiem E2. Is er dan nog een doel – los van het willen winnen van de wedstrijd – om te knallen in de wedstrijd, 110% te geven, om te gaan tot het gaatje? Jazeker!
De stand in de poule was namelijk voor aanvang van de wedstrijd uitermate interessant: Excelsior E1 8 punten uit 4 wedstrijden, Weidevogels E1 6 uit 5, KVS/Maritiem E2 4 uit 4 en Die Haghe E2 0 uit 5. Dat Die Haghe hekkensluiter zou worden was duidelijk. En dat E1 minstens gedeeld kampioen is, was ook duidelijk. Met nadruk op gedeeld, want zowel KVS als Weidevogels konden ook nog aanspraak maken op het kampioenschap. KVS had het zelfs volledig in eigen hand, kwestie van beide wedstrijden winnen van E1. En als dat zou gebeuren, had Weidevogels het ook in eigen hand, kwestie van winnen van hekkensluiter Die Haghe. Met dit scenario zou de zaalcompetitie voor deze poule van vier teams dan eindigen met drie kampioenen. En hoewel je dan nog steeds kampioen bent (medailles, huldiging, snoepzakjes, de hele reutemeteut) zou de glans van de medaille net iets doffer kunnen zijn dan als je de enige kampioen bent.
Eén puntje was alles wat E1 nodig had om niet in bovenstaand scenario terecht te komen. Een doel om voor te strijden. Met Annelin, Demi, Julia en David als startend kwartet, Cristina en Thijs op de bank en Jazz en Okker als coach ging E1 de strijd aan met KVS. De eerste 5 minuten waren er twee goede kansen voor Annelin, die de mand net niet wisten te vinden. Ook KVS had wat mogelijkheden, maar die veroorzaakten verder geen schade voor E1. Beide teams creëerden een minimum aantal aan kansen, mede omdat de verdediging van beide teams zeer compact en robuust was. In de 7e minuut opende David dan eindelijk de score door op aangeven van Annelin een doorloop te scoren, 0-1. Tussen twee kansen van Demi door wist KVS de gelijkmaker op het scorebord te zetten, 1-1. Deze stand bevestigde het wedstrijdbeeld van het eerste kwart: geen van beide teams wierp zich op als de dominante partij, als de spelmaker. Afwisselende typeringen als afwachtend, slordig en slapjes waren op beide teams van toepassing. Bij E1 viel op dat de spelers vooral tekortschoten bij overgooien. Vaak met een boogje en verreweg van strak. Ook het vangen van de bal liet meerdere keren te wensen over. Kortom, werk aan de winkel voor E1 om zichzelf beter in de wedstrijd neer te zetten.
In het tweede kwart ging het een stuk beter. E1 wist zich beter in de wedstrijd te manoeuvreren, ondanks een niet geheel meewerkende wedstrijdleiding. Geheel niet. Bij de 2-1 van KVS en vlak erop de 2-2 van David door een afstandsschot in de 12e minuut was er nog niet zo heel veel aan de hand. Wel viel op dat de scheids weinig (zeg maar: niet!) floot voor lopen en snijden, acties die KVS veelvuldig deed. Maar goed, alleen een kniesoor zou daar aandacht aan besteden bij een 2-4 voorsprong, met dank aan David in de 16e minuut en Annelin met een doorloop in de 18e minuut. Toch maar kniesoren, want de scheids besloot vlak na Annelins doelpunt het doelpunt van KVS na lopen goed te keuren, 3-4. De 3-5 van David vanuit een schot achter de korf plakte een pleister op de onvrede bij E1 en aanhang, die er vervolgens dor de scheids werd afgerukt door het goedkeuren van een doelpunt van KVS na én snijden én lopen, 4-5. Over het lopen merkte één van de aanhang gekscherend op: “is de avondvierdaagse al begonnen?”
Hoe dan ook, E1 ging met een voorsprong – hoewel klein – de rust in. De eerste helft maakte duidelijk dat E1 een groeiproces in de wedstrijd doormaakte en als dit proces zich zou doorzetten in de tweede helft, dan zou er weleens een mooi resultaat behaald kunnen worden. Bij aanvang van de tweede helft waren Annelin en Demi vervangen door Cristina en Thijs. Thijs ging in de 22e minuut vanaf afstand op zoek naar zijn bijdrage aan de score, maar noch hij, noch Julia in de rebound wisten ‘m te maken. En toen… bwoâh, E1’s allermooiste momentje tot nu toe: vanuit de ruit schoot David naar binnen, sprong naar voren, kreeg de bal perfect aangegeven door de aangeef (kuddo’s aan de aangever, helaas vergeten te noteren wie het was ) en scoorde met een waanzinnige, onvervalste lay-up, 4-6!
Dit doelpunt en de prachtige afwerking ervan komt op Davids conto, maar de minstens net zo belangrijke voorbereiding tot dit doelpunt is de prestatie van het gehele team. E1 speelt als eenheid. Als één. Als samen. Getuige het momentje in de 25e minuut toen Thijs’ vingers knakten tussen de bal en tegenstander en Thijs daar zichtbaar pijn van had. David liep vervolgens naar Thijs om hem een aai over de bol te geven en hem wat bemoedigende woorden toe te spreken. Mooi.
KVS gaf zich nog niet gewonnen en zette dat luister bij door in de 26e minuut de 5-6 van afstand te scoren. Even later drukte de scheids opnieuw haar stempel op de wedstrijd door een zuiver doelpunt van Cristina onterecht als verdedigd af te keuren. De 5-7 van Julia in de 27e minuut en de doorloop van Thijs in de 30e minuut bracht de stand na 30 minuten spelen op een comfortabele 5-8 voorsprong voor E1. De 5-9 van Thijs door een schot van achter de korf in de 31e minuut en de 5-10 van David door een schot van afstand in de 37e minuut deden de 6-10 van KVS in de 38e minuut teniet. Cristina en Thijs waren nog gevaarlijk in het slotakkoord van de wedstrijd, maar de eindstand bleef steken op 6-10.
Tja, en nu dan? Huldiging, snoepzakjes, medailles, solokampioenschap… welke eer valt er volgende week nog te behalen in de return tegen KVS in de Buitenhof? Het antwoord moge duidelijk zijn: het behalen van een clean sweep, zoals het in het Engels zo mooi wordt genoemd.
Gisteren gedeelde kampioen. Vandaag enige kampioen. Volgende week opperkampioen? 11:00 in sporthal de Buitenhof!