De historie van de club staat bol van de sportieve hoogtepunten. Tot voor kort was Excelsior voor enige jaren achtereen een bekend gezicht in de Hoofdklasse en was het eerste team zelfs eenmaal dichtbij promotie naar de Korfballeague, de beste clubcompetitie ter wereld.
En ook in vroegere jaren was Excelsior met enige regelmaat succesvol. Verschillende jeugdteams hebben gespeeld om de nationale titel en een aantal maal werd een team van Excelsior ook daadwerkelijk landskampioen.

Vanaf de oprichting tot aan de oorlog
De CKV Excelsior is opgericht op 17 juni 1920, officieel als Christelijke Korfbal vereeniging Samenspel Doet Overwinnen (SDO) onder de paraplu van de Christelijke Gym vereeniging Excelsior. De clubkleuren waren vanaf de oprichting al overwegend zwart-wit, naar de Delftse vlag.

Een jaar na de oprichting, in 1921, namen we voor het eerst aan de competitie deel, afdeling Zuid van de Christelijke Korfbal Bond (CKB) en speelden we direct mee voor het kampioenschap. In het daaropvolgende seizoen werd het eerste team kampioen, twee jaar na de oprichting.

In de beginjaren bestonden teams nog uit zes mannen en zes vrouwen en dat zorgde in 1929 voor sombere tijden. De club bestond nog maar uit zeventien leden, elf mannen en zes vrouwen. Net genoeg om een eerste team op de been te brengen, al werden we dat jaar wel kampioen en promoveerden we naar de tweede klasse. In de tussenliggende jaren waren de prestaties van de club wisselvallig te noemen.

De na-oorlogse periode
In de periode 1945 tot 1950 wisselden de korfbalprestaties nogal. Het eerste team deed het in het seizoen ‘46/’47 uitstekend en werd kampioen afdeling Noord. De beslissingswedstrijd om het algemeen kampioenschap tegen Vriendenschaar werd verloren na het nemen van strafworpen.

We groeiden in deze periode steeds verder en gingen in 1951 met maar liefst zes seniorenteams en een aantal junioren naar de Districtsmiddag in Sassenheim, waar het eerste team de beker won.
Ook in de jaren ‘54/’55 hadden we een sterke ploeg die in de Hoofdklasse West tweede werd achter Vriendenschaar. Spelers uit die tijd werden vaak voor het Delfts-twaalftal en de CKB-ploegen opgeroepen.

In de jaren ‘55/’56 werden voor het eerst zaalwedstrijden georganiseerd en wij waren daar vanaf het begin bij. De club schreef zich in voor de woensdagavondcompetitie, waarvan de wedstrijden werden gespeeld in de Energiehal in Rotterdam.

In 1959 was het eerste team topscorer in de Hoofdklasse met maar liefst 145 doelpunten. Doordat er niet zo fanatiek getraind werd, kwam de ploeg conditioneel te kort tegen andere ploegen als VES, Pernix en PKC.

Korfballen op Biesland
Vanaf 1961 verhuisden we vanaf de Brasserskade naar Biesland, nog zonder clubgebouw maar met een bouwkeet voor de tegenstander en scheidsrechter om te kunnen omkleden. Het clubgebouw begon vorm te krijgen in 1962, ook het jaar waarin ons eerste team tijdens de Bondsdag, met maar liefst zes invallers, een volledig DKOD met 3-2 wist te verslaan. In die jaren was DKOD een grote naam in het korfbal.

In 1965 werd het eerste team bijna zaalkampioen, gesteund door een bus met 60 supporters in de oude RAI. Het eerste team draaide in de jaren zeventig steevast mee in de Hoofdklasse, die in 1968 landelijk werd, terwijl het tweede team in de Overgangsklasse uitkwam tegen ploegen als VEO en DES.

De meeste seizoenen speelden we niet mee om de bovenste plaatsen. Een keer, in 1966, stonden we enige tijd bovenaan, maar werden we uiteindelijk verslagen door PKC, dat op Biesland met 2-3 wist te winnen. PKC trainde veel harder terwijl bij ons maar 20% van het eerste trainde.

In 1967 ging de eerste landelijke micro-competitie (zaalkorfbal) van start en dat eerste jaar was het meteen raak. We drongen door tot de finale van de CKB-competitie en verloren de eindstrijd van SSS uit Wageningen.

De Bondsdag
Een vast onderdeel van het seizoen was de Bondsdag van de CKB, en groot eendaags toernooi dat in principe openstond voor alle aangesloten verenigingen. Natuurlijk deden wij hier jaarlijks aan mee. En we bleken echte cupfighters te zijn. Tijdens de Bondsdag aan het begin van de jaren vijftig in Amersfoort haalde Excelsior de finale, die afgelast werd door de regen en tijdens de Bondsdag in Den Haag verloor Excelsior van Pernix na verlenging.

Tijdens de Bondsdag van 1954 in Arnhem behaalde Excelsior wederom de finale en speelde het tegen Rotterdam-Zuid onder toeziend oog van 4000 toeschouwers die in dikke rijen om het veld stonden. De finale werd met 0-1 verloren en een doelpunt van Excelsior werd afgekeurd. Een jaar later stond Excelsior weer in de finale en verloor het met 2-4 tegen Vriendenschaar en in 1956 werd Excelsior in de halve finale uitgeschakeld door PKC.

In 1957 wonnen we uiteindelijk de Bondsdag-beker door De IJsselvogels met 5-3 te verslaan. Excelsior reisde tijdens deze Bondsdag met meerdere bussen vol met Excelsiorianen met zwart-witte dassen al zingend naar de Bondsdagen.

Twee jaar na de ongekende stunt tegen DKOD stond zowel het eerste team als het hoogste juniorenteam in de finale van de Bondsdag 1964. Twee ploegen in de finale voor 5000 man, ongekend. Het eerste team verloor de eindstrijd tegen VES met 2-4, maar de jeugd won de finale tegen KVS na strafworpen.

De jaren zeventig en tachtig
De twee verschillende korfbalbonden waren ondertussen samen verder gegaan als het KNKV en ons eerste team kwam in 1970 uit in de eerste klasse samen met onder andere DKC en Fortuna.
Onder leiding van trainer/coach Kees Hermans en zijn intensieve conditietraining kwamen we weer bovendrijven, voornamelijk tijdens het zaalseizoen. In 1972 werden we net geen kampioen maar in ‘73/’74 lukte het wel. De promotie naar de Overgangsklasse werd uitbundig gevierd en bovendien wonnen we de Delftse microtitel door Fortuna met 3-2 te verslaan.

Ook stonden we in 1973 in de allerlaatste finale van de Bondsdag tegen PKC. We verloren nipt tegen een landskampioen in wording. In 1973 plaatste de jeugd van Excelsior zich voor het eerst voor de kampioenschappen van Nederland voor aspiranten in Nijmegen. Twee jaar later, in 1975, lukte het weer en gingen we naar Amsterdam. We werden geen kampioen, maar we waren er wel bij.

Ondertussen wisten de junioren zich omhoog te werken naar de Hoofdklasse en plaatsten ze zich ook voor het jeugdkampioenschap van Nederland door Fortuna in een beslissingswedstrijd te verslaan. Op het kampioenschap werden de junioren tweede achter LUNO.

De succesvolle jeugd stroomde door naar de senioren en dit zorgde er weer voor dat Excelsior 1 in 1977 veldkampioen werd en promoveerde naar de promotieklasse. Het succes was compleet toen ook Excelsior 2 kampioen werd en promoveerde naar de reserve-Hoofdklasse na een zinderende beslissingswedstrijd tegen Fides Pacta.

In het seizoen ‘78/’79 speelde Excelsior 1 onder leiding van Bram van Geffen om het kampioenschap in een beslissingswedstrijd tegen Achilles en wist het vlak voor tijd terug te komen van een achterstand. Promotie van de promotieklasse naar de Overgangsklasse volgde.

In het seizoen ‘82/’83 degradeerde het eerste team tijdens de microcompetitie uit de promotieklasse, dit werd echter direct goedgemaakt in het seizoen ‘83/’84 door Ons Eiland uit Leiden te verslaan in sporthal de Buitenhof.

De jaren hierna leverde sportief weinig hoogtepunten op. Een aantal teams werden kampioen en Excelsior 1 degradeerde naar de derde klasse. Wel wist Excelsior in 1987 het eerste Bieslandtoernooi te winnen door in het algemeen klassement DKC en DES te verslaan.

De gouden negentiger jaren
De discussie rondom het drie-vakken korfbal ging al enige tijd rond, in het voorjaar van 1990 werd besloten over te stappen naar het twee-vakken korfbal. In eerste instantie tegen de wens van veel van onze leden. Verder waren de resultaten na enkele magere jaren weer wat beter. Het eerste team werd in de zaalcompetitie kampioen in de derde klasse en de P1 (de huidige D1) werd kampioen en mocht daarmee de regio Rijndelfland vertegenwoordigen bij het Nederlands pupillenkampioenschap.

Dit Nederlands kampioenschap werd door buurman Fortuna georganiseerd in de TU-sporthal en Excelsior P1 mocht aantreden tegen Dos’46, DTL en Vitesse. De drie poulewedstrijden werden allemaal gewonnen waardoor de P1 zich plaatste voor de finale in de Fortunahal. Na een zinderende wedstrijd eindigde onze P1 als vice Nederlands kampioen (1-4).

Het laatste seizoen drie-vakken korfbal werd succesvol afgesloten met de dubbel voor Excelsior 1, ook hier het kampioenschap in de derde klasse. En ook de P1 pakte de dubbel door op het veld kampioen van Rijndelfland te worden, dus mochten we opnieuw naar het Nederlands kampioenschap in Vlaardingen. In de poule werden Vitesse, SIOS en wederom Dos’46 verslagen en verloren we alleen van Tilburg.

De finale werd gespeeld tegen PKC P1 en het werd een wedstrijd op het scherpst van de snede. PKC P1 wist vlak voor tijd de gelijkmaker te scoren waardoor er verlenging nodig was. Onze P1 hield de zenuwen in bedwang en wist als enige te scoren in de verlenging. Een groot zwart-wit feest barste los, voor het eerst in de lange geschiedenis hadden we een Nederlands kampioen!

Het seizoen ‘92/’93 zorgde weer voor een kans op een Nederlands kampioen. Ditmaal werd Excelsior A1 kampioen in de reguliere zaalcompetitie en wist het in een beslissingswedstrijd Pernix te verslaan als algeheel kampioen Rijndelfland en zich te plaatsen voor het Nederlands juniorenkampioenschap. In de poulefase werd er gewonnen van Tweemaal Zes en De Boemerang en volgde er een gelijkspel tegen Sparta, genoeg voor een plaats in de finale.
In deze finale namen onze junioren het op tegen De Lege Geaen en waren de Friezen met 4-7 te sterk voor onze A1.

Een jaar later werd de A1 ook op het veld kampioen, al speelde het geen rol van betekenis tijdens het Nederlands kampioenschap. Excelsior 1 werd in de zaalcompetitie tweede achter Fides Pacta en wist daarmee promotie naar de eerste klasse af te dwingen.

De eenentwintigste eeuw
De daaropvolgende jaren wist ons eerste team zich steeds te handhaven in de eerste klasse, al was het in het seizoen ‘98/’99 dichtbij het kampioenschap. Het jaar daarop werd Excelsior wel kampioen in de eerste klasse en promoveerde het naar de Overgangsklasse.

Ondertussen was het ons eerste team ook gelukt om zich op het veld omhoog te werken en werd het seizoen 2001-2002 er een om niet snel te vergeten. Na de ongelukkige degradatie uit de Overgangsklasse eindigde ons eerste team gezamenlijk met oude rivaal Vriendenschaar bovenaan. Een legendarische beslissingswedstrijd volgde in de bomvolle sporthal van Deetos inclusief verlenging en golden-goal. Excelsior won en promoveerde direct terug naar de Overgangsklasse.

Op het veld presteerde het eerste team verrassend goed en tot ieders verbazing werden we kampioen in de Overgangsklasse. Met twee punten voor op achtervolger Avanti promoveerde Excelsior, na jaren van korfballen in de eerste, tweede en zelfs derde klasse weer naar de Hoofdklasse.

Excelsior in de Hoofdklasse, dat was een avontuur. In een poule met Dos’46, Oost Arnhem en Groen Geel werd er eenmaal gewonnen en waren we veroordeeld tot de degradatiepoule na de zaalcompetitie. Ook in de degradatiepoule, met Vada, Blauw Wit en HKV/Ons Eibernest volgde een overwinning. Niet genoeg voor handhaving.

Ondertussen waren veel van onze jeugdploegen, onder aanvoering van sterk technisch beleid, doorgedrongen tot de Hoofdklasse voor jeugdteams. Zo speelden eerder al de D1, C1 en B1 verdienstelijk mee in de Hoofdklasse.

De jongste Hoofdklasse-jeugd, onze D1, presteerde zelfs zo goed dat het zich wist te plaatsen voor het Nederlands kampioenschap in de zaal en op het veld. In de zaal volgde een bloedstollende finale tegen de jeugd van KVS, die na golden-goal werd beslist in het voordeel van KVS.

Na enkele jaren in de Overgangsklasse werd Excelsior in 2006 wederom kampioen in de Overgangsklasse op het veld. En weer werd Vriendenschaar in een beslissingswedstrijd verslagen. En het was dubbel feest, want ook in de zaalcompetitie wist ons eerste team kampioen te worden in de Overgangsklasse.

Wat volgt is een historische poule-indeling op het veld. Excelsior werd gekoppeld aan Oranje Wit, Rohda en Fortuna. Excelsior wist tweemaal te winnen in deze poule en kwam daarmee terecht in de degradatiepoule. Wel leverde het twee heel sfeervolle wedstrijden op in een echte Delftse derby op het hoogste niveau. In de degradatiepoule weet Excelsior het net niet te redden, in een beslissingswedstrijd is KVS met 12-14 te sterk.

Datzelfde seizoen levert de jeugd ook een unieke prestatie. In de zaalcompetitie worden zowel Excelsior B1 als Excelsior C1 kampioen in hun Hoofdklasse-poule en plaatsen ze zich daar beide voor het Nederlands kampioenschap. Excelsior C1 weet daar zelfs knap de derde plaats te behalen door Fortuna C1 te verslaan.

Het jaar daarop, in 2008, wordt Excelsior A1 kampioen in de eerste klasse en mag daardoor meedoen aan het districtskampioenschap junioren. Hier eindigen onze hoogste junioren ook al op de derde plaats.

In het zaalseizoen 2008-2009 draait ons eerste team goed mee in de Hoofdklasse in de zaal. Zo goed zelfs, dat het lange tijd op de tweede plaats staat achter KVS. Deze tweede plaats geeft recht op het spelen van play-offs voor promotie naar de Korfballeauge. Op de laatste speeldag moet Excelsior minimaal gelijkspelen tegen directe concurrent OVVO. Ondanks de steun van vele supporters verliest ons eerste de wedstrijd en de kans op promotie.

Ondertussen is Excelsior C1 kampioen geworden in de Hoofdklasse en mag het zich opmaken op wederom een Nederlands kampioenschap. Traditiegetrouw zijn er veel supporters die naar Enschede afreizen. En ook het resultaat is zoals gewend, een derde plaats.

De nieuwe Buitenhof
Aan het eind van het seizoen 2009-2010 wordt er afscheid genomen van sporthal de Buitenhof met zijn karakteristieke houten vloer. Naast de oude zaal is een nieuw complex gebouwd dat dezelfde naam zal gaan dragen. Het afscheid van de oude zaal valt samen met degradatie uit de Hoofdklasse.

Het zaalseizoen in de nieuwe sporthal in de Overgangsklasse staat in het teken van kampioen worden, en dat lukt de ploeg ook. In een directe confrontatie met koploper Hoogkerk wint ons eerste de kampioenswedstrijd met 28-22.

Ook op het veld is Excelsior ondertussen weer teruggekeerd in de Hoofdklasse. Wat volgt zijn twee tweede plaatsen in de Hoofdklasse op het veld. Ondertussen degradeert Excelsior weer uit de Hoofdklasse in de zaal.

De jaren hierna volgen er enkele degradaties, waardoor zowel het eerste team als de jeugd van Excelsior een stap terug moet doen. Excelsior 1 weet nog een keer kampioen te worden in de eerste klasse maar weet een plek in de Overgangsklasse niet veilig te stellen.

Maar zoals de geschiedenis van onze club leert, komen succesvolle periodes in golven en kunnen nieuwe hoogtepunten zomaar aanstaande zijn. Zolang we ons vasthouden aan de teksten uit ons clublied.

Hoog Excelsior! Steeds Hoger,
In de lucht Uw blauwe vaan
Nimmer zal bij ons de Liefde
Voor die eed’le sport vergaan