Allereerst wil mijn mede bestuursleden bedanken voor de samenwerking en speciaal Leen voor de langdurige samenwerking en hun inzet voor de vereniging.

In november 1987, met iets meer haar op het hoofd dan nu, begon ik als penningmeester, niet geholpen daar de computer en incasso’s. Nu ruim 25 jaar later kan ik terug zien op een leuke tijd die snel voorbij is gegaan, waarbij ik vele bestuursleden heb zien gaan en komen en waar ups en downs uiteraard bij horen.

Veel veranderingen van toen en nu, niet alleen op financieel gebied maar ook op korfbal technisch gebied en onze huisvesting. Noem ik alleen het afschaffen van het drie-vakken korfbal, een moment waarbij Piet Ekelmans verlost werd van een grote frustratie. Het nieuwe clubhuis, De Stichting Biesland met het kunstgras en jawel zelfs het 2e kunstgras. De Gemeente heeft het ons de laatste jaren dan ook niet makkelijk gemaakt. Met name met Roel Swaap en Leen zijn er een heleboel zaken geregeld voor de stichting en dus ook voor Excelsior waarbij de humor en het tactisch vermogen van Roel altijd een grote stimulans was.

Om over 25 jaar een verhaal te gaan maken, past zeker niet op een paar blaadjes en de vergadering gaat dan ook veel te lang duren. Ik zal mij dan ook beperken tot een aantal hoogtepunten en anekdotes zoals ik deze beleefd heb.

Sportief, het moment dat wij op het veld naar de hoofdklasse promoveerden. De beslissing viel in Zeeland waarbij er twaalf echte heren aanwezig waren die het presteerden om tegelijk in een Zeeuwse sloot te wateren.  De beslissingswedstrijd tegen Vriendenschaar in de Deetoshal waar menige hartslagmeter het begeven zou hebben. Het kampioenschap van de overgangsklasse in de zaal met een waar onthaal van de ploeg op het balkon van de oude Buitenhof en niet te vergeten onze pupillen die op het veld van Vlaardingen in 1991 na een zinderende finale kampioen van Nederland werden.

Recreatief. De diverse kampen en trainingsweekenden. Een trainingsweekend waarbij de schoenen van Bram van Geffen tijdens een toiletbezoek bij de chinees, ja hij moest op zijn sokken over de tafel klimmen, gevuld werden met Bier en hij opmerkte: gelukkig staan mijn schoenen er nog en trok deze vervolgens aan. We moesten daarna wel een droge onderbroek halen voor Janny de Jong. Het verhaal van de koude patat die Ron en ik ooit klaar maakte ga ik niet nog een keer vertellen want dat verhaal kent iedereen al.

Dat wij als club op kunnen staan als er iemand ongelukkig is, is voor mij ook een memorabel hoogtepunt. Het betrof Janny de Jong die na een drukke zaterdag bij Kokkie nog even een ijsje ging halen. Toen zij buiten kwam, hadden een stel onverlaten haar net nieuw aangeschafte 2e hands brommertje gejat. Dit speelde zich af tijdens een EK voetbal met prachtig weer en een volle kantine tijdens de wedstrijden. Wat waren de mensen pissig. In die week  haalden de leden een zoveel geld op dat wij een nieuwe brommer konden kopen. Zelden heb ik iemand zo blij en ontroerd gezien toen haar nieuwe brommer de kantine in werd gereden.

Ook het 75 jarige jubileum wil ik noemen. Op de dag dat wij 75 jaar bestonden, 20 juni 1995 stond er voor het clubhuis een grote tent en konden wij vooraf genieten van een geweldig buffet. De toenmalig organisatie was voortreffelijk net zoals het feest. Ook de overige activiteiten dat jaar waren allen hoogte punten voor mij. Voor de club  wordt dat nog een hele opgave voor het 100 jarige bestaan!

Ook hebben wij een bijzondere sponsor in ons midden. Namelijk Johan Zantman, hij is niet alleen sponsor maar ook vriend van mij en vele andere geworden en tevens een lid van onze vereniging waar wij trots op kunnen zijn.  Wie herinnert zich niet de rondvaartboot door de Delftse grachten die Johan regelde na het behalen van een kampioenschap. Johan bedankt voor alle jaren van ondersteuning. Wat misschien niet iedereen weet is dat Johan dit jaar 65 jaar is geworden wij dezelfde passie voor modelspoor hebben. Ik ben geen penningmeester meer en Johan heeft, met respect de oude lullen leeftijd bereikt, dus zullen er een hoop vrije uren in de wintermaanden voor ons komen om ons te richten op het modelspoor. Johan ik hoop jouw en Ineke nog vele jaren bij Excelsior te treffen.

Deze winter bezochten Leen en ik drie leden die meer dan 70 jaar lid zijn van onze vereniging. Wij begonnen met Rie Koster nu 93 jaar oud en al meer dan 75 jaar lid. Daarna mijn vader, 84 jaar oud en 70 jaar lid en als laatste Betsy Lommers 89 jaar oud en 73 jaar lid. Wat een geweldige verhalen vertelde Betsy ons van lang vervlogen tijden. Ja we waren veel later thuis dan gepland. Alle drie ontvingen zij een beeldje voor hun langdurige lidmaatschap en inzet voor onze vereniging. Allen waren ontroerd dat de club nog aan hun dacht. Een groot genoegen voor mij om te mogen doen.

Als laatste wil ik mij verontschuldigen voor alles en iedereen die ben vergeten te noemen, Hillie wil ik veel succes wensen samen met mijn mede bestuursleden. Ik wil mijn waardering uit spreken voor het grote aantal mensen binnen de club die kosteloos bergen werk verzetten voor onze vereniging en waarbij zij hun eigen belang ondergeschikt maken. Zonder deze mensen ben je als bestuur namelijk nergens!

Ook heb ik grote bewondering voor mensen die goede plannen bedenken en deze ook ten uitvoer durven brengen om de voortgang van onze vereniging waarborgen. Gelukkig is er wederom een jonge groep mensen opgestaan die in deze moeilijke tijd hun plannen ten uitvoer wil brengen. Zij mogen een voorbeeld zijn voor velen.

Op financieel gebied zal ik nog actief blijven voor de club. Dat geldt ook voor timmerwerk etc. hetgeen ik met veel plezier gedaan heb met mijn vaste maatjes, al word ik weleens gefrustreerd als Hans Toet iets los of vast krijgt waar een dood eenvoudige boekhouder nu eenmaal de krachten niet voor schijn te hebben.

Verder bedankt voor het lachen en ik zie jullie aan de andere kant van de tafel.

Wilco de Koning