Afgelopen oudertraining riep ik op een gegeven moment uit pure frustratie, nadat ik voor de tigste keer de mand had gemist: “ik kan beter schrijven over korfbal, dan het spel spelen!!!”. En zoals de Engelse uitdrukking “put your money where your mouth is” gaat, bij dezen wederom een verslag van de oudertraining. Zo willig ik meteen de halve belofte in die ik vorige week in het verslag maakte :)

De oudertraining begon met een kleine tegenvaller. Sharmaine, die in deze training samen met Lisanne de zweep over de ouders zou gaan halen, moest zich helaas hiervoor afmelden omdat ze ziek was. Heel veel beterschap, Shar!!! Maar elke tegenvaller herbergt een meevaller, want als vervanging voor Shar was Bertjan ingevlogen. Niet het minste paard van de stal, dus zeker een verrassing! Het koppel Lisanne en Bertjan kennen we van eerdere oudertrainingen, en ja… die weten wel het onderste uit de kan te halen. Uit de kan van de ouders dus. De kan, die al bij aanvang van de training misschien net aan halfvol is. Aan het eind van de training zat er dan ook geen druppel meer in. Leeg, nada, niks, op. En zo hoort het.

Naast Bertjan als verrassing, was er nog een tweede verrassing: Pieter! Pieter doet op papier al geruime tijd mee aan de oudertraining, maar Pieter was eigenlijk nog niet op het veld of in de zaal gesignaleerd. Digivirtueel (op de app, op de mail en zelfs vanuit de Korfpraat (Pieter schrijft hele romans over de prestaties van A1 in de competitie)), is Pieter een goede bekende van de ouders, maar geen van de ouders had een gezicht bij zijn naam… tot vandaag! En wat blijkt!? We hebben er een zeer fanatieke en gedreven ouder bij, die knalt in de training! En het is ook nog een ouder met een korfbalverleden. Helemaal goed voor de ouders, minder goed voor het zesde :)

Met zeven man/vrouw begonnen we aan de training. Eerst een rustige doorloopoefening, daarna wat schotoefeningen (waar ik het niet over wil hebben :’( ). Het leuke van de trainers – niet alleen van Lisanne en Bertjan, maar van alle trainers – is dat ze vaak aan de technische oefeningen een competitie-element toevoegen. Trainingselementen worden meestal uitgevoerd in koppels, drietallen of viertallen en dan gaat het erom wie als eerste groepje zoveel keer de korf heeft geraakt. Dit geeft dan ook het moment aan dat er wordt gewisseld of dat er een nieuw trainingselement wordt begonnen. Als voorbeeld van deze oudertraining: twee keer twee palen op zo’n tien meter tegenover elkaar, twee ouders onder elke paal (Lisanne was de achtste “gelegenheidsouder”) en vier ballen. Een ouder van het viertal met bal gooit naar de tegenoverliggende ouder, loopt naar de paal aan de overkant, krijgt de bal drie meter voor de paal teruggeworpen en probeert een doorloop te scoren. De al dan niet scorende ouder blijft als aangever staan, de ander gaat met de bal naar de overkant. Vervolgens doet het tweede duo van het viertal hetzelfde trucje. De tweede helft van de ronde is hetzelfde, alleen zijn de aanvallers nu aangevers en vice versa. Enzovoort. Totdat een van de twee viertallen gezamenlijk vijf doorlopen heeft gescoord.

In dit voorbeeld zijn de ouders, als individuen, gericht op hun doorlooptechniek om deze zo goed als mogelijk onder de knie te krijgen en uit te voeren. Maar het scanderen van Lisanne en Bertjan: “1-0… 1?1… 2-1… 3-1… 3-2…” enzovoort, speelt wel degelijk mee. Je wilt toch graag dat “jouw team” als eerste de 5 bereikt. En dat is leuk. Heul leuk! :)

Ook deden we een (voor ons dan) complexe oefening met een groep aanvallers en aangevers, met diverse elementen. Overgooien van afstand, schijnbeweging, inlopen, aangeven en een doorloop. Een oefening met vijf wisselende balcontacten voordat er een scoringspoging werd gedaan. En wat nu zo leuk is: vorige week waren we heel erg aan het klungelen met de recht-schuin-recht-doorloopoefening. De oefening van deze week was echt complexer, maar ging bij elke ouder van een aardig leien dakje. Niet dat elke bal raak was, maar elke ouder wist direct waar hij/zij naar toe moest lopen, moest vangen, moest aanspelen en op de korf moest schieten. Eerste (voorzichtige) conclusie: de vruchten beginnen voor de ouders én hun trainers af te werpen. Tweede (overduidelijke) conclusie: je zou maar een speler in het zesde zijn, oei…! :)

De ouders zijn in hun nopjes dat de trainers gehoor aan hun verzoek hebben gegeven om meer tactische elementen aan het programma toevoegen. Aan de technische elementen wordt uiteraard ook nog de volle aandacht besteed en zo wordt ons korfbalverhaal met elke training completer. En volgende week… wowww, dan worden er minstens drie hoofdstukken aan het verhaal toegevoegd! Want dan wordt de oudertraining verzorgd door niemand minder dan Denise, hoofdtrainer van de selectie. Whoeiii!!!

(en heul stiekum hoop ik dat ik na volgende week door wat gouden tips van Denise wat vaker de mand raak… hoop doet leven :) )