Met nog een laatste chocoladeletter te vergeven, meldden de ouders zich voor de laatste keer in 2014 voor de zaaltraining in de Buitenhof. Het was nog even spannend of er wel voldoende ouders zouden zijn voor een zinvolle training, want door diverse schoolkerstvieringen van hun kinderen, decembergriepjes en blessures leek de spoeling heel erg dun te zijn. Uiteindelijk kwamen er toch zeven ouders opdraven, voldoende voor een leuke training.

Waarom was het leuke training? Nou, op de eerste plaats vanwege de trainer, Laura. Laura is een vrolijke, enthousiaste trainer, die jarenlang diverse jeugdteams heeft getraind. Voor haar was het verzorgen van een oudertraining de eerste keer en ze vond het superleuk. Zo leuk, dat als ze er nog een keer voor gevraagd wordt, ze het zeker nog een keer zal doen. Deal!

Op de tweede plaats was deze training leuk vanwege de trainer, Laura. Laura had namelijk heel goed begrepen dat de ouders na de toch wel enorme fysieke inspanning die ze tijdens het recreantentoernooi van afgelopen zaterdag hadden geleverd, behoorlijk leeggezogen waren. Zowel lichamelijk als geestelijk. Een trainingsprogramma dat volgestopt zou zijn met zwaar fysieke en ingewikkelde tactische elementen zou vandaag niet echt aan de ouders besteed zijn. En daarom had Laura het perfecte programma bedacht: lekker veel schieten (afstand, korte kans, doorloop, wegtrekken), af en toe wat lopen (de ouders moeten na de training natuurlijk wel het gevoel hebben dat ze wat hebben gedaan), effe een paar minuten knallen in een 2-tegen-2-wedstrijdje (veel meer dan een paar minuten zat er echt niet in…) en natuurlijk, met dank aan Johan van der Veen van het 4e voor het meedoen, het traditionele 4-tegen-4-partijtje aan het eind van de training (zonder een partijtje te hebben gedaan, gaan we niet naar huis!).

Ook was de training leuk vanwege de trainer, Laura. Laura pleitte er helemaal voor dat, na het recreantentoernooi van afgelopen zaterdag, de ouders hun volgende “serieuze” wedstrijd eigenlijk tegen een Excelsior-team in de Buitenhof zouden moeten spelen. Klein beetje jammer dat ze heeft gemist dat de ouders al diverse keren met de witte handschoen, kletsend tegen hun natte oortjes, het zesde heeft uitgedaagd, maar dat maakt niet uit. Laura “voelt” de missie van de ouders en staat er vierkant achter. Wij noteren: één fan.

Tevens was Laura leuk vanwege de training… ja, tijd om hier een eind aan te breien, de invalshoek is nu wel uitgekauwd ;)

Ik luid het einde van dit verslag in met een martsmeetsje: kunnen de ouders van de oudertraining tevreden op 2014 terugkijken? Ja, dat kunnen ze. Ze hebben geleerd en ze hebben gepresteerd. Met een strikje van plezier en gezelligheid eromheen. Zo had ik vanavond een onderonsje met Stefan, waarin we kort terugblikten op de trainingen en het toernooitje. In dit korte gesprekje zei Stefan tegen mij: “de belangrijkste les die mij ooit over korfbal is geleerd, is: Heb. Plezier. In. Je. Spel.”. Als een mantra. Als een vriend, die altijd met je meeloopt, met je doorloopt, met je wegtrekt, met je schiet, en je vertelt waar het werkelijk om gaat: plezier. Stefan heeft deze wijze les geleerd van een goede bekende van de ouders, die in de eerste dagen van de oudertraining op het veld meedeed: Rob. En Rob is? Juist…de vader van Laura. En dat is de laatste schakel om de oudertraining 2014 rond te maken, zo rond als een mandje, zo rond als een bal.

De ouders van de oudertraining wensen geheel Excelsior, met speciale vernoeming van hun trainers, hele fijne feestdagen, een knallend uiteinde en een episch 2015 toe!

(zo… dat scheelt weer een paar kerstkaarten ;D)