Dit seizoen is de Supporters Vereniging Excelsior de “Official Media Partner” van de CKV Excelsior. In een drieluik kijkt de Supporters Vereniging Excelsior vooruit naar het aankomende zaalseizoen van ons zwart-witte vlaggenschip: Excelsior 1.

Allereerst nemen we een kijkje in de geschiedenisboeken en gaan we terug naar het zaalseizoen 2001 – 2002. In dit jaar kwam Excelsior 1 voor het laatst uit in de Eerste Klasse. In dit eerste deel kijken we naar de opkomst van het “kleine” Excelsior. In het tweede deel staan we stil bij de afdaling van de Hoofdklasse naar de Eerste Klasse en in het derde en laatste deel staan we stil bij het aankomende zaalseizoen.

Deel 2:
Na een fantastisch seizoen in de Hoofdklasse met het nipte mislopen van de play-off, volgde wel weer gewoon een seizoen in de Hoofdklasse B. Met wederom de grote titelfavoriet KVS als een van de tegenstanders en het laatste zaalseizoen in de “oude vertrouwde” sporthal de Buitenhof, met die geweldige houten vloer.

Ook dit zaalseizoen maakte KVS zijn favorietenrol weer waar en wist het kampioen te worden, voor DVO uit Bennekom. Maar ook dit jaar wist Excelsior in Delft te winnen van KVS, 21 – 20. Ondanks deze meevaller had Excelsior het lastig in de Hoofdklasse. De resultaten vielen tegen, de concurrentie bleek beter ingespeeld te zijn op het spel van Excelsior 1. Alles zou aankomen op de laatste speelronde. Excelsior thuis tegen het reeds gedegradeerde OA/Hotel Warnsborn, die ons vorig jaar nog zo gevloerd had, concurrent SKF met één punt meer tegen kampioen KVS.

Excelsior 1 deed wat het moest doen in een tot dan toe sfeervolle sporthal de Buitenhof. OA/Hotel Warnsborn werd door de supporters toegezongen met hun aanstaande degradatie, niemand die rekening hield met een verrassing van SKF. Maar het onverwachte gebeurde toch. KVS voldeed niet aan zijn sportieve plicht en gunde het SKF boven angstgegner Excelsior om in de Hoofdklasse te blijven. Na een verblijf van vier seizoen in de Hoofdklasse kwam aan dit sprookje voor Excelsior een einde.

In het zaalseizoen 2010 – 2011 speelde Excelsior voor het eerst in de vernieuwde sporthal de Buitenhof. Het zwart-witte vlaggenschip had van de Supporters Vereniging Excelsior de opdracht meegekregen kampioen te worden, maar had het niet altijd makkelijk in de Overgangsklasse C. De twee grootste concurrenten voor Excelsior 1 waren het Groningse Hoogkerk en de zwart-witten zelf.

Excelsior begon goed met vier overwinningen op rij, maar net nadat Excelsior in een flow leek te raken met een 30 – 11 overwinning op Oerterp verloor het de uitwedstrijd bij concurrent Hoogkerk. Excelsior kwam in de problemen, wist met moeite twee keer op rij te winnen voordat het opnieuw misging in de uitwedstrijd bij De Meervogels. Opnieuw volgde een sterke serie van vier overwinningen en wist Excelsior, met nog twee wedstrijden te gaan, één punt voorsprong te pakken op Hoogkerk. Wetende dat Hoogkerk in de laatste wedstrijd naar Delft zou komen leek dit een riante uitgangspositie.

Echter liep alles anders dan vooraf gedacht. Tegen ZKC’91, vechtend tegen degradatie en de week daarvoor nog met 29 – 15 verslagen in Delft, kreeg Excelsior de derde nederlaag te verwerken. ZKC’91 verraste alles en iedereen en pakte twee punten door een 20 – 25 overwinning. Alle druk kwam nu te liggen op de laatste competitiewedstrijd in Delft tegen de nieuwe koploper Hoogkerk. Dit zou de “grande finale” moeten worden en dat werd het ook.

Hoogkerk, in een stampvolle sporthal de Buitenhof met ruim 100 Groningers en vele malen meer zwart-witten, schoot uit de startblokken en pakte een ruime voorsprong in de eerste helft. Excelsior wist in de wedstrijd te blijven maar liep tot aan het laatste kwartier achter de feiten aan. In het laatste kwartier gebeurde waar nauwelijks iemand nog in geloofde, Excelsior ging helemaal los en schoot uit alle hoeken en standen raak. Hoogkerk kwam er niet meer aan te pas en vol ongeloof moesten de Groningers lijdzaam toezien hoe Excelsior als een ware kampioen de tegenstander wist te vernederen. Na één jaar van afwezigheid was Excelsior 1 weer terug op het podium waar het thuis hoorde, de Hoofdklasse!
 

Dit nieuwe seizoen in de Hoofdklasse was een weerzien met het Scheveningse KVS. Dit weerzien stond meteen tijdens de eerste speelronde op het programma, maar leverde geen punten op. Tegen concurrent Unitas werd wel gewonnen, maar deze overwinning werd gevolgd door een serie van zeven nederlagen op rij. Excelsior zat overduidelijk in de problemen en moest nu echt punten gaan pakken. Jorrith Ekelmans nam deze moeilijke taak over van Frits Wip en begon met een verdienstelijk 19 – 19 gelijkspel tegen HKV/Ons Eibernest, waar een 20 – 19 overwinning ook op zijn plaats zou zijn. Uit de overige vier wedstrijden wist Excelsior nog drie punten te pakken, maar dit bleek ruim onvoldoende voor handhaving in de Hoofdklasse. Degradatie naar de Overgangsklasse volgde.
 

Dit nieuwe seizoen in de Overgangsklasse was Excelsior de grote titelfavoriet. De zwart-witten begonnen met twee overwinningen op directe titelconcurrenten, Rust Roest uit Eindhoven en Nieuwerkerk. Daarna volgde een rommelige fase in het seizoen waarbij alle ploegen van elkaar begonnen te winnen. Excelsior verloor van Tjoba, won van TOP, verloor van DSC, won van Kinderdijk en speelde gelijk bij IJsselvogels.

Op 12 januari 2013 volgde de belangrijke wedstrijd in Eindhoven tegen Rust Roest. Winnen van de koploper betekende aanhaken voor het kampioenschap, verliezen zou betekenen dat Excelsior moest gaan strijden tegen degradatie. In een spannende wedstrijd verloor Excelsior nipt met 20 – 21 en moest het gaan strijden tegen degradatie. Wat volgde was een matige serie van wedstrijden met nederlagen tegen Nieuwerkerk, Tjoba, DSC en TOP. In de laatste twee wedstrijden moest Excelsior winnen om degradatie of een plek in de play-off tegen degradatie te ontlopen. Excelsior wist de punten te pakken tegen Kinderdijk en IJsselvogels en eindigde uiteindelijk als vijfde in de Overgangsklasse. Niet wat men ervan verwacht had, maar mogelijk was dit het bekende “tussenjaartje”.

Dit zaalseizoen 2012 – 2013 bleek echter geen tussenjaar te zijn, want ook in het seizoen 2013 – 2014 moest Excelsior 1 strijden tegen degradatie. Excelsior begon uitermate slecht aan het nieuwe zaalseizoen met vijf nederlagen op rij. Zowel DOS Kampen als Sporting Trigon, Tweemaal Zes, Drachten en Sporting Delta waren te sterk voor de zwart-witten.

In de uitwedstrijd tegen het welbekende Hoogkerk moest het dan gaan gebeuren. Frank Damshuizer, Esther Rook en Robbert van Buuren waren gevraagd om Excelsior uit de brand te helpen en deden dat op een uitstekende manier. Excelsior wist in een heerlijke wedstrijd met 27 – 21 te winnen en pakte daarna ook de punten tegen EKVA. Tegen kampioensfavoriet DOS Kampen lukte het Excelsior 1 niet om te stunten maar thuis wist het wel weer Sporting Trigon op de pijnbank te leggen. De Leidse ploeg kwam geen moment in de wedstrijd voor en ging met een 30 – 15 nederlaag terug naar huis. Excelsior had de schade ten opzichte van Sporting Trigon en EKVA weer gerepareerd.

Tegen Tweemaal Zes en Sporting Delta, strijdend om de titel, kwam Excelsior er niet aan te pas. Tussendoor wisten de zwart-witten nog wel te winnen van Drachten en pakte hiermee twee bonuspunten. Uiteindelijk wist Excelsior 1 ook thuis weer te winnen van Hoogkerk en pakte het ook twee punten in de laatste wedstrijd op bezoek bij EKVA. Excelsior wist zich na een matige start toch nog op te werken naar een veilige vijfde plek maar had hiervoor toch wel wat extra hulp nodig.
 

In het afgelopen zaalseizoen 2014 – 2015 moest Excelsior het weer helemaal op eigen kracht doen in de Overgangsklasse. En ook dit seizoen begon Excelsior dramatisch aan het zaalseizoen. Het duurde in totaal negen speelrondes voordat Excelsior eindelijk de eerste twee punten bij mocht schrijven. In de negende speelronde was Excelsior 1 te sterk voor Antilopen en hield het zichzelf in leven in deze Overgangsklasse. Twee weken later wist Excelsior ook het derde en vierde punt te pakken door een 27 – 20 overwinning op Dindoa. Ondertussen bleef ook de concurrentie punten pakken, waardoor Excelsior alleen Dindoa met twee punten onder zich kon houden. Tot de laatste speelronde bleef het spannend voor Excelsior 1, want winnen zat er niet meer in maar gelukkig gold hetzelfde voor Dindoa.

Excelsior eindigde als zevende in de Overgangsklasse, genoeg om rechtstreekse degradatie naar de Eerste Klasse te ontlopen, maar wel gevolgd door een play-off wedstrijd tegen ODIK uit Barneveld. In een sfeervolle OVVO/De Kroon sporthal, al een dag eerder versierd door de Supporters Vereniging Excelsior, moest het gaan gebeuren. Waar zeven seizoenen geleden Excelsior nog vocht voor de play-off voor promotie naar de Korfballeague, moest het nu vechten tegen degradatie naar de Eerste Klasse.

De wedstrijd bleek een echte degradatiekraker te zijn. Weinig goed korfbal, maar wel de gehele wedstrijd een voorsprong voor de zwart-witten. Of beter gezegd, bijna de gehele wedstrijd. Want ruim een minuut voor tijd sloeg het noodlot voor Excelsior 1 toe. Waar het eerder verzuimd had de wedstrijd te beslissen, kwam ODIK terug tot op gelijke hoogte en wist het een minuut voor het einde een strafworp te versieren. ODIK wist dit “cadeautje” te verzilveren en dompelde Excelsior en alles in het zwart-wit in rouw. Na dertien seizoenen in de Hoofdklasse en Overgangsklasse was Excelsior afgezakt naar de Eerste Klasse.

Vele jaren had Excelsior met beperkte middelen bovenmatig gepresteerd. Vele grote clubs hadden zich stukgebeten op het taaie Excelsior uit Delft. En vele teams kwamen met knikkende knieën naar sporthal de Buitenhof om Excelsior te bevechten op een houten vloer. Excelsior 1 was jaren lang dé verrassing in de Overgangsklasse en Hoofdklasse. Maar na een geweldige lichting met grote talenten wisten de opvolgers zich niet te handhaven in de Overgangsklasse.

Het enige dat Excelsior nu weer kan doen is bouwen. Bouwen aan een nieuwe succesvolle lichting uit de eigen jeugd, die gelukkig weer flink aan het groeien is. Bouwen aan een sterke selectie door hard te trainen en in elke wedstrijd tot het einde blijven vechten. Bouwen aan een nieuw spelsysteem waarmee Excelsior weer succesvol kan zijn. Maar vooral ook bouwen aan een gezellige club en een fantastische sfeer rondom ons vlaggenschip. Want dat is wat Excelsior zo groot heeft gemaakt en dat is de sleutel om ooit weer in de Hoofdklasse te komen. Bouwen aan gezelligheid binnen en buiten het veld en prestaties binnen het veld, want dat maakt Excelsior weer groots.